ثارالله

او آمد و ابن الرضایی کرد مـارا

از برکت نامش خدایی کرد مارا 
مشتی زخاکیم و قدم بر ما نهاد و

تا عرش برد و کبریایی کرد مــا را
دست کریم این امـــام ذره پرور

یک عمر مشغول گدایی کرد مارا
صوت دل آرای مناجاتـش سحرها

سر مست جانان و هوایی کرد مارا 
بوسیدن خال رطب دارش در این ماه

مهمــان بزم باصفـــــایی کرد ما را 
یک قطره ی اشک از کنار سفره ی او

هر نیمه شب مردی بکایی کرد ما را 
از گوشه صحن و سرای کاظمینش

مست حسین و کربلایی کرد مـارا